احمد بن عبد اللَّه بجلى حديث را با سندش به امامان عليهم السلام مى ‏رساند-: 

فرمود: «هر كس پاداش نمازش را براى فرستاده خدا و امير مؤمنان و اوصياى پس از او- كه درودها و سلام خداوند بر همه ايشان باد- قرار دهد، خداوند، پاداش نمازش را چندين و چند برابر و تا هنگامى كه جان دارد، به او مى ‏دهد. و پيش از آن كه جان از بدنش بيرون رود، به او گفته مى‏ شود: اى فلان! هديه ‏ات و لطف‏ هايت به ما رسيده است، و امروز روز جبران و پاداش ما به توست. آسوده ‏خاطر باش و چشمت به آنچه خداوند برايت آماده كرده است، روشن باشد و آنچه را به سوى آن ره‏ سپارى، گوارايت باشد.

 گفتم: نمازش را چگونه هديه بدهد و چه بگويد؟

فرمود: «نيّت مى‏ كند پاداش نمازش براى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله باشد و اگر برايش ممكن بود، هر روز، چيزى حتّى دو ركعت نماز بخواند و به يكى از اهل بيت عليهم السلام هديه دهد.

در روایت شیوه خاصی از نماز گفته شده ولی از روایات دیگر استفاده می شود که هر نماز مستحبی را می توان به معصومین علیهم السلام هدیه کرد

                         بحار الانوار؛ ج 91 ؛ ص 21