روایت شده است:امام رضا علیه السلام چون نام قائم علیه السلام را شنید، برخاست و سر خود را به سوی زمین خم کرد، پس از آن کف دست راست خود را بر سر گذاشت و فرمود: «اللهم عجل فرجه و مخرجه و انصرنا به نصراً عزیزاً».

این عمل در عصر امام صادق علیه السلام نیز رایج بوده است

 خدمت آن حضرت عر ض شد: علت چیست که در موقع ذکر قائم باید قیام کرد؟

 در جواب فرمود: صاحب الامر غیبتی دارد بسیار طولانی و از کثرت لطف و محبتی که به دوستانش دارد، هرکس وی را به لقب قائم که اشاره است به دولت او و اظهار تأثیری است از غربت او یاد کند، آن جناب هم نظر لطفی به او خواهد نمود. چون در این حال، مورد توجه امام واقع می شود سزاوار است از باب احترام به پا خیزد و تعجیل فرجش را از خدا بخواهد. پس این رفتار شیعیان، ریشه مذهبی دارد.

و همچنین باید گفت که دست بر سرگذاشتن هنگام بردن نام امام زمان علیه السلام و یا سلام بر آن حضرت نوعی احترام و تعظیم برای ایشان و نیز اعلام تسلیم بودن برای آن حضرت و آماده بودن برای خدمت به ایشان و پا در رکاب بودن ایشان است .

 آنچه به عنوان مستند برای بلند شدن هنگام ذكر نام حضرت نقل شده ، روایتی است از امام رضا علیه السلام كه:

 نام «قائم» نزد آن حضرت برده شد حضرت ایستادند و دست خود را بر بالای سر نهادند و فرمودند: اللهم عجل فرجه و سهل مخرجه .

              مستدرك سفینه ج۸ ص ۶۲۹