تنها زائر قبر بی نشان-امام حسین (ع)-قصرشیرین

امام صادق علیه السلام:

إِنَّمَا شِيعَةُ جَعْفَرٍ مَنْ عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ اشْتَدَّ جِهَادُهُ وَ عَمِلَ لِخَالِقِهِ وَ رَجَا ثَوَابَهُ وَ خَافَ عِقَابَهُ فَإِذَا رَأَيْتَ أُولَئِكَ فَأُولَئِكَ شِيعَةُ جَعْفَرٍ.

شیعه جعفری کسی است که:

1.  حلال خور

2.  پاکدامن 

3. جهادگر باشد

4. برای رضای خدای خود کار کند

5.  به پاداش الهی امیدوار 

6. از مجازات او بترسد

این چنین افرادی شیعیان جعفری هستند.

 خصال شیخ صدوق، ج۱، ص۲۹۶

اعمال مخصوص شب و روز دحوالارض
روز بیست و پنجم ذی القعده

هم زمان با دحوالارض یعنی گسترش یافتن زمین است.

«دَحو» به معنای گسترش است و بعضی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کرده اند.
منظور از دحوالارض (گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب های حاصل از باران های سیلابیِ نخستین فرا گرفته بود. این آب ها، به تدریج در گودال های زمین جای گرفتند و خشکی ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده تر شدند. در شب این روز نیز بر اساس روایتی از امام رضا (علیه السلام) حضرت ابراهیم و حضرت عیسی (علیهما السلام) به دنیا آمده اند.

همچنین این روز به عنوان روز قیام امام زمان مهدی موعود (عج) معرفی شده است

1.روزه

روز دحوالارض از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه گرفتن، ممتاز است و در روایتی آمده است که روزه اش مثل روزه هفتاد سال است؛ و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت به سر آورد از برای او عبادت صد سال نوشته شود؛ و هر چه در میان آسمان و زمین وجود دارد برای کسی که در این روز روزه دار باشد استغفار می کنند.

و این روزی است که رحمت خدا در آن منتشر گردیده و از برای عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیاری است و از برای این روز به غیر از روزه و عبادت و ذکر خدا و غسل دو عمل وارد است

2.نماز روز دحوالارض

نمازی که در کتب شیعه قمیین روایت شده است، آن دو رکعت است، در وقت چاشت در هر رکعت بعد از «حمد»، پنج مرتبه «توحید» و «الشمس» بخواند و بعد از سلام نماز بخواند «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»، پس دعا کند و بخواند «یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ» .

3.خواندن دعا

خواندن این دعا است که شیخ در «مصباح» فرموده، خواندن آن مستحب است:«اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ و….

4.شب زنده داری

احیا و شب زنده داری این شب، برابر با عبادت صد سال است.

5.غسل:انجام غسل مستحبی به نیت روز دحوالارض.

6.زیارت امام رضا (علیه السلام):زیارت امام رضا (علیه السلام ) یکی از بهترین و با فضیلت‌ترین عمل مستحبی این روز است

التماس دعا

 آیت الله مجتهدی تهرانی:

علت موفقیت من، همین مجالس توسل و روضه خوانی و سینه زنی در کنار درس های طلبگی است. از زمانی که طلبه بودم، پنج شنبه ها در منزلمان روضه برقرار می کردم. وقتی هم که به قم رفتیم، مجلس روضه مان در قم برپا بود. وقتی هم نزد استادمان حاج شیخ علی اکبر برهان در مسجد لرزاده تهران بودیم، ایشان هفته ای یک شب، سینه زنی می کردند و می فرمودند: من هرچه دارم از همان روضه ها و سینه زنی هایی است که برای اهل بیت گرفته ام. مرحوم مجتهدی در مجالس روضه خوانی چای بازمانده در استکان را که دیگری خورده بود، به عنوان تبرک می خورد.

 گلشن ابرار ج 1 ص 421

ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻛﺮﻡ (صلی الله علیه وآله وسلم) :

ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺷﺪﻥ ﻗﻴﺎﻣﺖ:

1.ﺗﺒﺎﻩ ﺳﺎﺧﺘﻦ نماز

2.ﭘﻴﺮﻭﻯ ﺍﺯ ﺷﻬﻮﺗﻬﺎ

3.ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻫﻮﺳﻬﺎ

4.ﺑﺰﺭﮔﺪﺍﺷﺖ ﺛﺮﻭﺕ ﻭﻓﺮﻭﺧﺘﻦ ﺩﻳﻦ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ.ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﺮﺍﻳﻂ، ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﻧﻤﻚ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺣﻞ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﻗﻠﺐ ﻣﺆﻣﻦ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻧﺶ ﺁﺏ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻨﻜﺮﺍﺗﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﺪ ﻭ ﺗﻮﺍﻥِ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﺍﺩﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ.

ﻭﺳﺎﺋﻞ ﺍﻟﺸﻴﻌﻪ،ﺝ۱۱،ﺹ۲۷۶

ابوبصیر می گوید:

در کوفه برای زنی قرآن می خواندم، یک بار در موردی با او شوخی کردم. بعد از مدّتی خدمت امام باقر (ع) رسیدم، امام مرا مورد مؤاخذه و سرزنش قرار داد و فرمود:کسی که در خلوت مرتکب گناه شود خداوند به او نظر لطف نمی کند، چه سخنی به آن زن گفتی؟

وی می گوید:از شرم و خجلت سر در گریبان افکندم و توبه کردم. امام باقر (ع) فرمود:«شوخی با زن نامحرم را تکرار نکن.

بحارالانوار ج۴۶ ص۲۴۷

روایت شده از امام صادق علیه السلام که رسول خدا فرمودند : خدای تبارک و تعالی میفرمایند: هیچ بنده گنهکاری را وارد بهشت نمےکنم ، مگر اینکه او را به مرض و بیماری مبتلا مےکنم تا کفاره گناهانش باشد و اگر گناهانش با آن بیماری پاک نشد و زیادتر از آن بود ، کسی را بر او مسلط مےکنم که بر او ظلم کند تا کفاره گناهانش باشد، رزق و روزی اش را کم مےکنم تا کفاره گناهانش باشد و اگر این نیز برای کفاره گناهانش کافی نبود جان گرفتن او را سخت مےکنم و یا در قبر بر او سخت مےگیرم، تا وقتی که بدون هیچ گناهی نزد من آید و او را وارد بهشت ڪنم ، و اما کسی را که مےخواهم وارد جهنم کنم ، او را صحیح و سالم مےگذارم ، و رزق و روزی اش را زیاد مى کنم و جان دادن او را آسان می گردانم تا وقتیکه نزد من آید ، هیچ حسنه ای نداشته باشد و در همان وقت او را وارد جهنم کنم

مسندالرسول ج۱ برگرفته شده 

از بحارالانوار ج ۶ ص۱۷

امام صادق علیه السلام:

کسی که از گناه و لغزش مومنی آگاه گردد و آن را افشا کند و مکتوم ندارد و برای او استغفار ننماید، افشا کننده نزد خداوند متعال مانند عامل گناه است و معصیتی را که افشا نموده است به حساب او گذاشته می شود.

بحارالانوار،ج72،ص216

چرا به علی بن موسی، امام هشتم شیعیان، رضا می گویند:امام موسی بن جعفر (ع) فرزندش علی (علیه السلام) را رضا لقب داده بود و گاهی می فرمود:پسرم رضا را بگویید پیش من بیاید، به فرزندم رضا گفتم، فرزندم رضا گفت؛ امّا وقتی حضرت را مورد خطاب قرار میداد، می فرمود: یا أباالحسن.[۱]

از این روایت استفاده میشود كه امام كاظم(ع) عنایت خاصی به لقب رضا برای فرزندشان داشتند و به نحوی به دیگران گوشزد میكردند حضرت را رضا صدا بزنند.

در وجه نام گذاری حضرت به رضا احادیثی وارد شده است، از جمله: احمد بن أبی نصر بزنطی به امام جواد (ع) عرض كرد: 

گروهی از مخالفان شما گمان می كنند كه مأمون پدر بزرگوار شما را رضا لقب داده، آن هم بدین جهت كه امام رضا  (ع) را برای پذیرش ولایتعهدی راضی كرده است. 

امام جواد فرمود:به خدا سوگند! اینان دروغ می گویند، بلكه خدا  پدرم را رضا نامیده، چون كه پسندیده خدا در آسمان بود و رسول خدا و أئمه هدی در زمین از او خوشنود بودند،بزنطی به امام گفت:

 آیا همه پدران گذشته تو پسندیده خدا و رسول و ائمه نبودند، فرمود: چرا. بزنطی پرسید: پس چرا تنها آن حضرت رضا نامیده شد، فرمود: زیرا همان گونه كه دوستان و موافقان وی از حضرت راضی بودند، دشمنان و مخالفان نیز از او راضی بودند. چنین ویژگی برای هیچ كدام از پدران حضرت وجود نداشت، و بدین سبب است كه میان آنان، حضرت رضا نامیده شده است.[۲]

برخی از بزرگان در این باره نوشته اند: خداوند در لوح محفوظ آن حضرت را “رضا” نامیده و با این نام گذاری اعلام فرموده است كه:

۱- دوستان و دشمنان از حضرت راضی هستند.

۲- فرشتگان از شمایل و اخلاق و اعمال امام رضایت دارند.

۳- خدا از او راضی بوده و او را هم راضی كرده است.

[۱]. عیون اخبارالرّضا، صدوق، رضا مشهدی، جزء ۱، ص ۱۴ - ۱۳، ح ۲.

[۲]. علل الشرایع، صدوق، مؤسسه الأعلمی، بیروت، جزء ۱، ص ۲۷۷، باب ۱۷۲، ح ۱.

[۳]. القاب الرّسول و عترته (مجموعه نفیسه ص ۲۶۹)، كتابخانه آیت اللَّه مرعشی نجفی، ص ۶۷.

حضرت علی علیه السلام می فرمایند:پدر ومادر را در دعا بیاد آور، زیرا من از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم شنیدم می فرمود:

ترک الدعا للوالدین یقطع الرزق

دعا نکردن برای پدر ومادر، موجب قطع رزق و روزی می گردد.

المخازن،ج1،ص288

توجه کنید که اگر ترک دعا برای پدر و مادر،این چنین نتیجه ی شومی داشته باشد،آزار آنها چه نتیجه ای خواهد داشت.

اللهم اغفر لوالدینا بالقرآن

از امام رضا عليه السلام از بهترين بندگان خدا سؤال شد. فرمود: 

کسانی هستند که وقتی کارهای نيک انجام می دهند، خوشحال می شوند، و زمانی که کارهای بد انجام می دهند، طلب مغفرت می کنند، و زمانی که به آنها نعمتی عطا می شود، شکرگزارند، و هنگامی که گرفتار می شوند، صبر می کنند، و زمانی که خشمگین می شوند، عفو می کنند.

                                  تحف العقول صفحه۳۳٢

ان شاءالله خداوند به همه توفیق اینجور بندگی کردن عطا کند.الهی آمین