تنها زائر قبر بی نشان-امام حسین (ع)-قصرشیرین

خاصیت رقیق کنندگی خون توسط کیوی بیشتر از قرص آسپرین است

 مواد مغذی کیوی 8 بــــرابر سیـــب

 ویتامین C کیوی 2 بـــرابر پرتــقال

و پتاسیم آن با مـــوز برابری میکند

خاصیت رقیق کنندگی خون توسط کیوی بیشتر از قرص آسپرین است❗️

 مواد مغذی کیوی 8 بــــرابر سیـــب

 ویتامین C کیوی 2 بـــرابر پرتــقال

و پتاسیم آن با مـــوز برابری میکند

رسول اللَّه صلى الله عليه و آله: مَن كانَت لَهُ إلَى اللَّهِ حاجَةٌ فَليَدعُ بِها دُبُرَ كُلِّ صَلاةٍ مَفروضَةٍ.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس از خدا حاجتى را مى‏خواهد، آن را دعاى پس از هر نماز واجبش كند.

 شناخت نامه نماز؛ جلد ۲؛ حدیث ۷۶۳

سحــــر آخــــــر، تمام شـــد؛ دلبر رعناقد من!

تمام شــد، سفره کرامتی، که شاه و گدا را در کنار هم، مهمان کرده بودی.

همان سفره ای که کنارش، گداتــرها، برايت عزيزتر بوده اند،تمام شـــد.

همه ثانیه های خیسی، که تو را يكجا به آغوش من، هدیه می کردند،تمام شــد.

تمام جرعه های آبی، که لحظه های افطار، هستیِ حسین را بر لبانمان زنده می کردند.

همه زمزمه هایِ أللّهمَّ لَکَ صُمنـــا

 بهمراه یک قطره اشــک و اَلـسلام علیک یا أباعَـبداللّه

وای دلبـــرم

قلبم، از لرزيدن، دست برنمي دارد. بهانه هایـش، غم انگیزتر شده، اشک هایـش، داغ تر شده،  چه کنم، اگر رمضانِ دگر را نبینم؟ 

دستانم هنوز خالی اند، و قلبم، هنوز بیمار! 

من هنــوز، به اجابت نرسیده ام. 

من هنـــوز، یوسفم را ندیده ام. 

من هنــوز، یک نماز عید را، به امامت او، اقامه نکرده ام.

تمام شـــد؛ دلبــرم  

و چشمان ما همچنان، براه مانده است.  

چشم براه روزی که، با نوای حیدری آخرین دردانه مادر، بخوانیـــم؛ 

أللّـــهم أهل الکِبـْــریا و العَظَــــمَه

و أهــلَ الجـــودِ و الْجَبَـــروت

و أهــلَ الْعَفــــوِ و الَّــرحْـــمَه

یا اهـــل التّـــقوی…. 

آخرین سحر، و اولین و آخرین دعــا؛

ما را به اشاره ظهور او راهنمایی کن

سحــــر آخــــــر

 تمام شـــد؛ دلبر رعناقد من!

تمام شــد، سفره کرامتی، که شاه و گدا را در کنار هم، مهمان کرده بودی.

همان سفره ای که کنارش، گداتــرها، برايت عزيزتر بوده اند.تمام شـــد.

همه ثانیه های خیسی، که تو را يكجا به آغوش من، هدیه می کردند.تمام شــد.

تمام جرعه های آبی، که لحظه های افطار، هستیِ حسین را بر لبانمان زنده می کردند.

همه زمزمه هایِ أللّهمَّ لَکَ صُمنـــا

 بهمراه یک قطره اشــک….و اَلـسلام علیک یا أباعَـبداللّه….  

وای دلبـــرم…  

قلبم، از لرزيدن، دست برنمي دارد. 

بهانه هایـش، غم انگیزتر شده، 

اشک هایـش، داغ تر شده،  

چه کنم، اگر رمضانِ دگر را نبینم؟ 

دستانم… هنوز خالی اند، و قلبم، هنوز بیمار! 

من هنــوز، به اجابت نرسیده ام. 

من هنـــوز، یوسفم را ندیده ام. 

من هنــوز، یک نماز عید را، به امامت او، اقامه نکرده ام.

تمام شـــد؛ دلبــرم  

و چشمان ما همچنان، براه مانده است.  

چشم براه روزی که، با نوای حیدری آخرین دردانه مادر، بخوانیـــم؛ 

أللّـــهم أهل الکِبـْــریا و العَظَــــمَه…  

و أهــلَ الجـــودِ و الْجَبَـــروت…  

و أهــلَ الْعَفــــوِ و الَّــرحْـــمَه….

یا اهـــل التّـــقوی…. 

آخرین سحر، و اولین و آخرین دعــا؛

ما را به اشاره ی ظهورش، اجابت کن.

امام_صادق (عليه السلام) فرمودند:

«الْبَيْتُ الَّذِي يُقْرَأُ فِيهِ الْقُرْآنُ وَ يُذْكَرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهِ تَكْثُرُ بَرَكَتُهُ وَ تَحْضُرُهُ الْمَلَائِكَةُ وَ تَهْجُرُهُ الشَّيَاطِينُ وَ يُضِي‏ءُ لِأَهْلِ السَّمَاءِ كَمَا يُضِي‏ءُ الْكَوْكَبُ الدُّرِّيُّ لِأَهْلِ الْأَرْضِ وَ الْبَيْتُ الَّذِي لَا يُقْرَأُ فِيهِ الْقُرْآنُ وَ لَا يُذْكَرُ اللَّهُ فِيهِ تَقِلُّ بَرَكَتُهُ وَ تَهْجُرُهُ الْمَلَائِكَةُ وَ تَحْضُرُهُ الشَّيَاطِين‏»

خانه ای که در آن قرآن زیاد تلاوت شود، خیر و برکتش زیاد می‌شود و اهل خانه در وسعت قرار می‌گیرند و آن خانه برای اهل آسمان می‌درخشد، همانگونه که ستارگان برای اهل زمین می‌درخشند.

و خانه اى كه در آن قرآن خوانده نمی‌شود و از خدا ياد نمی‌گردد، سه گرفتاری در آن خانه بوجود می‌آید:

۱- بركتش كم شده

۲- فرشتگان آن را ترك مى‌كنند

۳- و شياطين در آن حضور می‌یابند.

(مجادلات و اختلاف‌ها به سبب حضور شیاطین در خانه‌ها ایجاد می‌شود)

 اصول كافى، ج2، ص 499، ح1.

رسول اللَّه صلى الله عليه و آله: مَن أكَلَ لُقمَةً مِن حَرامٍ لَم تُقبَل لَهُ صَلاةُ أربَعينَ لَيلَةً، ولَم يُستَجَب لَهُ دَعوَةٌ أربَعينَ صَباحاً. 

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس يك لقمه حرام بخورد، نمازش تا چهل شب قبول نمى‏ شود و دعايش تا چهل روز مستجاب نمى‏ گردد. [البته اگر قبل از چهل روز توبه کند، نمازش قبول می گردد]

 شناخت نامه نماز؛ جلد ۲؛ حدیث ۸۹۶

یکی اساتید ما می‌گفت که در دانشگاه یک نفر رشته‌ی فیزیک بود، سه ترم مشروط شده بود و خلاصه آمده بود و به این استاد ما گفته بود که من الآن درس‌ها را نمی‌ فهمم، اگر یک ترم دیگر مشروط بشوم، از دانشگاه بیرونم می‌کنند. استادِ ما به او گفته بود که شما قرآن زیاد بخوان. حتی شبِ امتحان. گفت آخر شبِ امتحان و قرآن؟ گفته بود که آره این کار را شما بکن. خودِ این استادِ ما می‌گفت که [آن دانشجو] آمد و گفت من معدلم این ترم هجده شد، [آن هم در رشته‌ی] فیزیک. گفت من به این عمل کردم [یعنی] شروع کردم همه‌اش به قرآن خواندن. این آثار دارد روی فهم و ذهن و… . حالا نه بگویم به خاطرِ آثارش بروید [قرآن بخوانید]. به [قرآن] می‌گویند کلام‌الله، یعنی خدا دارد با آدم حرف می‌زند، این حتماً برکاتِ فراوانی در زندگی آدم دارد، دنیوی و اخروی، این را جدی بگیریم.

حجت الاسلام #قاسمیان 

در تمام مدتی که من با شهید محمود پایدار بودم، نماز شبش را ترک نکرد و همیشه باوضو بود. برای هر کاری وضو می‌گرفت. وقتی می‌خواست به شناسایی برود، وضو می‌گرفت. وقتی می‌خواست تمرینات صبحگاهی را شروع کند، وضو می‌گرفت؛ حتی برای سخنرانی و غذا خوردن. یک بار قرار بود به اتفاق سردار سلیمانی و سردار رحیم صفوی رأس ساعت سه بعدازظهر جلسه‌ای تشکیل شود. سردار سلیمانی پرسید: پس پایدار کجاست؟ چرا نیامده؟ رفتم به سراغش. دیدم کنار تانکر آب نشسته و وضو می‌گیرد. گفتم: سردار سلیمانی سراغ تو را می‌گیرد؛ همه در جلسه حاضرند. گفت: هنوز مدتی تا شروع جلسه مانده؛ در وقت مقرر به جلسه می‌آیم؛ ما به خاطر همین نماز است که به جبهه آمده‌ایم.

وقتی موقع نماز می‌شد گاه می‌ایستاد و اذان می‌گفت. با صدای اذان او همه وضو می‌گرفتند و نماز می‌خواندند. گاهی هم موقع نماز به همه‌ چادرها سر می‌زد و با صدای مهربان و پرعطوفتش می‌گفت: رزمندگان اسلام، فدایتان شوم! نمازتان را فراموش نکنید.هیچ‌وقت نشد که شهید پایدار با اصرار از بچه‌ها بخواهد که نماز بخوانند. او یک بار می‌گفت و می‌رفت؛ ولی با شنیدن صدای او کسی نبود که از جایش برنخیزد و وضو نگیرد.

سردار سلیمانی به شهید پایدار، لقب سلمان پایدار داده بود. شهید پایدار مثل سلمان فارسی، عابد، صبور و جهادگر بود.

قصه عاشقان؛ دعوت به نماز در سیره شهیدان؛ ص40

حضرت رضا علیه السلام در روایت شریف ذیل، برای روزهای باقیمانده از ماه شعبان، به 10 عمل اشاره می فرمایند که عبارتند از:

1)دعا در درگاه الهی

2)استغفار 

3)تلاوت قرآن 

4)توبه از گناهان

5)برگرداندن امانات به صاحبان آنها

6)پاک کردن قلب از کینه مؤمنین

7)ترک گناهانی که انجام می شود

8)تقوا و دوری از همه گناهان

9)توکّل به خداوند در تمام امور 

10)تکرار ذکر درخواست آمرزش در باقیمانده ماه شعبان

اباصلت هروی نقل می کند که در آخرین جمعه ماه شعبان، خدمت حضرت رضا علیه السلام شرف یاب شدم. حضرت فرمود: ای اباصلت! اکثر ماه شعبان گذشت و هم اکنون آخرین جمعه این ماه است. پس در باقیمانده این ماه، کوتاهی خود را جبران کن. لذا لازم است که به آنچه برای تو نافع است، روی آوری: دعا و استغفار بسیار انجام دهی؛ قرآن زیاد بخوانی؛ از گناهان خویش به سوی خداوند توبه نمایی تا  آن گاه  که  ماه خدا به تو روی می آورد، خود را برای خداوند خالص کرده باشی؛ امانتی بر گردنت نباشد مگر آنکه آن را ادا کرده باشی؛ کینه مؤمنی در قلبت نباشد مگرآنکه آن را از قلبت بیرون کرده باشی؛ گناهی را که قبلاً مرتکب می شدی ترک نمایی؛ تقوا پیشه سازی؛ در امور پنهانی و آشکار خویش به خداوند توکل نمایی که هرکس به خداوند توکل نماید، او را کافی است؛ و در باقی مانده این ماه این ذکر را زیاد تکرار نمایی: «اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِيمَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِيَ مِنْهُ»، که همانا خداوند در این ماه برای حرمت ماه رمضان، بنده های بسیاری را از آتش جهنم آزاد می کند. (بحارالأنوار، ج97، ص73 به نقل از عیون اخبارالرضا علیه السلام)