امیرالمومنین علیه السلام  فرمود: 

زماني بر  مردم برسد كه در  ميان آنان  از قرآن جز  خطوطش، و از اسلام  جز اسمش باقي نماند.  مساجدشان  در آن زمان  از نظر ساختمان  آباد، و از نظر  هدايت ويران است.  ساكنان  و آبادكنندگانش  بدترين اهل زمينند،  از آنان فتنه برخيزد  و گناه  در آنان لانه  گيرد، آن كه از  فتنه ها كناره  گرفته او را به  آن باز مي گردانند،  و هركه از آن عقب  مانده او  را به سوي آن سوق  مي دهند. خداوند  پاك مي فرمايد:  «به خود سوگند خورده  ام  كه فتنه اي  در ميان آنان برانگيزم  كه خردمند در آن سرگردان شود» و  اين كار را هم  انجام داده،  و ما از خدا مي خواهيم  كه از لغزش غفلت  ما درگذرد.

                               نهج البلاغه،حکمت۳۶۹