آيت الله پيرجهاني ميفرمود:

مدتها پادرد شديد داشتم و با عصايم هم به زحمت راه مي رفتم. روزي به سختي به شيروان خراسان رفتيم و به امامزاده ابراهيم مراجعه كرديم ، من وضو گرفتم و مشغول ديدن مناظر بودم و دوستانم هم مشغول رتق و فتق امور بودند

ناگهان فردي جلو آمد و گفت دوست داري پايت را شفا دهم ؟

گفتم: بله 

چاقويي درآورد و با پشت چاقو از ابتدا تا انتهاي محل درد را با چاقو برش دادند و گفتند خوب شدي و ديگر عصا هم لازم نداري.

پرسيدم : من كجا شما را ببينم. 

آقا گفت: من آدرس شما را دارم اما شما آدرس مرا نخواهي داشت. 

هر وقت مقتضي فراهم بود نزد شما ميايم .

مولاي ما !!!

ما كه آدرس شما را نداريم،اما شما آدرس دقيق هريك از ما را داريد ، حتما هم خيلي وقتها به ما سر زديد. 

هر موفقيتي كه در زندگي ما بوده حتما بواسطه عنايت شما بوده است 

اما اين جمله درد آور است كه 

ما آدرس شما را نداريم

آقاي ما !!

ما خيلي وقتها مي فهميم كه پول لازميم اما نمي فهميم كه امام لازم هستيم. 

به مادرت قسم به امام لازمي ما ترحمي كن !

محمل جانان ببوس آنگه به زاري عرضه دار

كز فراقت سوختم اي مهربان فريادرس…

اعجاز_مهدوی

دلنوشته_ مهدوی