تنها زائر قبر بی نشان-امام حسین (ع)-قصرشیرین

 آویشن؛ تنها داروی حضرت علی (ع)

 امام رضا (ع)آویشن را بسیار مفید میداند و در این باره فرموده اند: آویشن تنها داروی امیرالمومنین بوده است.

آویشن یکی از شناخته شده‌ترین گیاهان دارویی از تیره نعنا است. آویشن درختچه‌ای کوتاه و پرشاخه است که برگ‌های نازک و متقابل دارد. دارای گل‌هایی سفید چتری و منفرد است. در روایات از آن به صعتر یاد شده است. 

در منابع اسلامی از این گیاه به عنوان گیاهی برای درمان ناراحتی های معده و مفید به حال کلیه یاد شده که به دستگاه گوارش نیز کمک می کند. از جمله در روایتی آمده است که : آویشن و نمک چون دربرهم قرار گیرند بادهارا از دل بیرون می راند، انسدادها را می گشاید، بلغم را می سوزاند، بوی دهان را خوش می سازد، معده را نرمی می دهد، بوهای بد را از دهان می برد و…

آدرس:(مرآت العقول فی شرح أخبار آل الرسول‏ ج‏۲۲، ص ۲۲۲)

 از آویشن، اسانسی می گیرند که مُسکّن بسیار خوبی برای درمان دردها است و این اسانس را در ترکیب بم ترانکیل و بم اپودلدوک که پمادهای مسکّن خیلی مؤثری هستند، داخل کرده و به طور موضعی آن را استعمال می‌کنند (به پوست بدن می مالند).

قارچ مـوجب: 1.افزایش انرژی 2.رفع خستگی 3.کاهش سفیدی مو میشود.

 بتاگلوکان قارچ به تقویت سیستم ایمنی کمک کرده و مقاومت بدن در مقابل بیماری‌های ویروسی و عوامل آلرژی‌زا بالا میبرد.

ازجمله معضلات و مشکلات نسل امروز با وجود امکانات رفاهی قابل ملاحظه،عدم احساس رضایت وشادی است.علم امروز ثابت نموده که تغذیه خوب و مناسب در طبع شاد آدمی نقش آفرینی می کند و خوراکیهای مناسب وسودمند در احساس خرسندی و رضایتمندی افراد تاثیر قابل توجهی دارد،بنابراین یکی از مسئولیت های مهم مشاوران رویکرد جدی و آگاهانه به بخش تغذیه است چرا که بسیاری از مشکلات جسمی و روحی جوانان را حل کرده و به آنها احساس زیبای خوشبختی و رضایتمندی را هدیه می نماید.متخصصان غدد معتقدند غذاهایی که می خوریم روی غدد بدنمان تاثیر دارند،پس باید غداهایی بخوریم که غدد بدن و هورمونهای ترشح شده از آنها را تقویت نمایدچرا که این هورمون ها به طور مستقیم وارد جریان خون شده و فعالیتهای شیمیایی بدن را اداره می کنندو نشاط،جوانی،خوشحالی،خوشبینی افراد را رقم می زنند. این حقیقت از نظر علمی به اثبات رسیده که تغذیه عامل مهم و موثری در نیرومندی جسم،بهبود اخلاق و احساسات ،قدرت فکر و اراده و سرعت انتقال و شادمانی است. منبع:کتاب خدایا چه بخورم،ص150