خاطره از همکاران شهید مدافع حرم(شهید حسین علیخانی)
آنچنان روح بلند و بزرگی داشت که خیلی ازکارهای مباحی را که ما با اکراه انجام میدهیم و یا هیچوقت دل و درون انجام آن را نداریم،در کمال آرامش روح و روان و با اشتیاق انجام میداد و این کارها را نه برای ریا بلکه برای درس دادن به دوستان صمیمی در جهت غلبه بر نفسانیات انجام میداد .
به عنوان مثال یکی از این رفتارها گاها خوردن غذای نیم خورده دوستان همکار در محل کار بود ، در مقابل صحبت ما که «« شما چطور دلتان می آید این غذا را بخورید؟ »» ایشان میگفتند که دوستان همکار همه مؤمن هستند و هیچکدام هم بیماری واگیر ندارند پس بنده دلیلی برای کراهت در خوردن این غذا نمیبینم.
»» خاطره مربوط به دهه 70 می باشد. »
شادی روح شهدای مدافع حرم صلوات
| نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط نجفی احمدآبادی در 1395/09/13 ساعت 08:38:52 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید