عن أميرِ المُؤمِنينَ عليه السلام : … ثُمَّ تَأويلُ مَدِّ عُنُقِكَ فِي الرُّكوعِ تُخطِرُ في نَفسِكَ: آمَنتُ بِكَ ولَو ضُرِبَت عُنُقي. ثُمَّ تَأويلُ رَفعِ رَأسِكَ مِنَ الرُّكوعِ إذا قُلتَ: «سَمِعَ اللَّهُ لِمَن حَمِدَهُ، الحَمدُ للَّهِ رَبِّ العالَمينَ» تَأويلُهُ: الَّذي أخرَجَني مِنَ العَدَمِ إلَى الوُجودِ…

 امير مؤمنان عليه السلام : … و حقيقتِ كشيدن گردن در ركوع، آن است كه در دلت بگذرانى: به تو ايمان آوردم، حتّى اگر گردنم زده شود. و حقيقت سر برداشتن از ركوع، هنگامى كه مى‏گويى:” خدا به آن كه او را بستايد، گوش مى‏دهد. سپاس، مخصوص پروردگار جهانيان است"، اين است: پروردگارى كه مرا از عدم به وجود آورد.

شناخت نامه نماز؛ محمدی ری شهری؛ جلد ۱ ؛ حدیث ۶۵۸