نگاه انسان مؤمن به نفس خودش مانند نگاه به یک همسایه خائن است                    

     شهیدمطهری (ره) امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: الْمُؤْمِنُ لايُمْسى وَ لا يُصْبِحُ الّا وَ نَفْسُهُ ظَنونٌ عِنْدَهُ مؤمن خصلتش اين است: صبحى را به شام نمى‌برد و شبى را به صبح نمى‌آورد مگر اينكه نفسش مورد بدگمانى اوست، هميشه با يک نوع بدگمانى به نفس خود نگاه مى‌كند، مثل آدمى كه همسايه خائنى داشته باشد كه به او اعتماد ندارد و دائماً در فكر اين است كه اين همسايه خيانتى نكند.  حضرت على(علیه السلام) مى‌گويد: مؤمن بايد هميشه به نفس خودش به‏ چشم يک خائن و كسى كه نمى‌شود به او اعتماد كرد و مورد بدگمانى و بدبينى است نگاه كند.                                                                                                                                                                        فلسفه اخلاق‏، ص120