شعری در رسای رهبر انقلاب از مرحوم آغاسی

ای نوح ای ولایت کشتی نشین
ای موج موج خطبه تو آتشین

امروز موج حادثه در دست توست‏
توفان ما اشارت انگشت توست‏

باز هم تکرار مکر عام و خاص‏
یک علی با بی‌نهایت عمروعاص‏

یک علی مظلوم همچون جد خویش
ظلم‌هایی دیده اندر حد خویش

کیستند این عمروعاصان شقی
کفر کیشان به ظاهر متقی

ای خداوندان ملک عافیت
والیان مسند اشرافیت

من یقین دارم مسلمان نیستید
چون ولی را تحت فرمان نیستید

من در این آشفته بازار شما‏
پرده بر می‌دارم از کار شما

گر شمایان نیستید اهل نفاق‏
مرگ خواهید از خدا بالاتفاق‏

این نماز و روزه و حج و زکات‏
بی‌ولایت چیست غیر از منکرات‏

جز ولایت وادی ایمن کجاست‏
ایمنی از شر اهریمن کجاست‏

بر ولای مرتضی مومن شوید
کز عذاب قهر حق ایمن شوید

گفت احمد با علی بیعت کنید
یا که در دین خدا بدعت کنید

بر ولای مرتضی کافر شدید؟
یا که از مولا مسلمان‌تر شدید؟

از چه رو چون کوفیان بی‌ولی
خرده می‌گیرید بر کار علی

با علی در بدر بودن شرط نیست
ای برادر نهروان در پیش روست‏

یا علی امشب تنور آماده کن‏
امتت را امتحانی ساده کن‏

تا شود معلوم خاص الخاص کیست
در دل دریای خون غواص کیست

پس از این در تب هنگامه ز پا ننشینم
در تب معرکه سرگرم دعا ننشینم

نکند مکر بنی‌صاعده تکرار شود‏
که علی در قفس خانه گرفتار شود

بنشین باده به کام دگران خواهد شد
چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد‏‏

موریانه چه موذیانه می‌جوند‏
ریشه‌های چارچوب انقلاب را