​یکی از کسانی که سالها در فراق امام زمان ارواحنا فداه اشک می ریخت و گریه می کرد و حتی برای ملاقات آن حضرت بارها به سفر خانه خدا رفته بود علی ابن مهزیار اهوازی است که جریان ملاقات ایشان باحضرت مفصل است…

وقتی علی ابن مهزیار از آن حضرت سوال کرد: آقا شما چرا از ما دور هستید و چرا ظهورتان به طول انجامیده است؟

آن حضرت فرمودند:” پسر مهزیار، پدرم ابومحمد علیه السلام از من پیمان گرفت که مجاور قومی نباشم که خداوند بر آنها غضب کرده و در دنیا و آخرت مورد نفرت و مستحق عذاب دردناک هستند و به من امر فرموده جز در کوهها و بیابانها نمانم.

به خدا قسم مولای شما امام حسن عسکری علیه السلام خود رسم تقیه پیش گرفت و مرا نیز در دوران غیبت به آن امر فرمود که اکنون من در تقیه به سر می برم تا روزی که خداوند به من اجازه دهدو قیام کنم.”

و همچنین علی ابن مهزیار می گوید: وقتی که در مسجد الحرام فرستاده حضرت را زیارت کردم از من پرسید: دنبال چه هستی؟ عرض کردم: دنبال امامی که از اهل عالم محجوب و پوشیده است.

فرمود:ایشان از شما محجوب نیست، بلکه پرده اعمال بد شماست که او را پوشانده است.